elimi klavyenin tuşlarına getirdiğim tam şu dakikada yan odadaki çocuk camını açıp dışarıya "uyumayın ulayn" diye bağırdı.hatta şu saniyelerde koridorda uyumayın diye bağırmaya devam ediyor.
her zaman arkadaşların sevgililerden daha kalıcı olduklarını düşünürdüm.ilişkiler başlar ve biter,arkadaşlık kalır gibi.
ama şimdi düşünüyorum da,5 sene önce,hatta bırak beş seneyi,geçen sene sabah akşam görüştüğüm insanlar şimdi sadece facebook account umda süs duruyorlar.çok ilginç.
bunu söylemek istemiştim.
skip to main |
skip to sidebar
- melih
- One hundred percent personal. I write for myself in order to get back here certain times a year or two, read what I wrote and have a good laugh at how stupid I was back then. So unless you're a stalker, what you're about to read is gonna sound like a bunch of crap that makes no sense. Well, that's what we call "inner voice" Welcome to my wardrobe. Sincerely.