ben de büyümeyi istemeyen çocuklardandım sanırım. iki basamaklı,1 ile başlayan sayıların sonlarına yaklaştım. O "1" rakamının "2" olması bazen moralimi bozuyor. bir zamanlar kısa bir süre için günlük tutmuşum,günlükten çok günlük ihtiyaçlarımı giderip gidermediğime dair bir not defteri de diyebiliriz aslında. nedeni şu ki çoğu sayfa"bugün uyandım,giyindim,okula gittim,şu şu sınavlara girdim,geldim,çizgi film izledm,uyucam.." diye devam ediyor.aralarda da şu oyuncağı aldım mutluyum gibi ifadeler var.oyuncaklarla oynamayı çoğu zaman yaşıtlarımla oynamaya tercih eden bir çocuktum.el kadar oyuncaklara çoğu kişiden daha fazla değer verdiğimi hatırlarım.uzun süre de öyle oldu. annem bir gün hepsinden nefret edeceksin odandan atacaksın derdi de inanmazdım.öyleymiş demiycem tabi ki hayır hala odam oyuncak dolu hahaha. uzun lafın kısası hala büyümeyi istemiyorum sanırım.
ve bunu durduramanın elimde olmadığının bilincinde olmak da en kötüsü.
