maç bizim okulun takımı red deers ve wariors isimli sanırım gaziye ait bir takımın arasındaydı.
hava karardığı için sahanın 4 yanındaki ışıklar açılmış.tribün insanlarla dolu.bilmemne.hani o heyecanlı ortam havasıan girmemek mümkün değil.
oturduk.
15 dakika geçti ,yarım saat geçti.yok.hiçbir heyecan yok yani.ben amerikan filmlerindeki gibi bir kapışma.saha çapında koşuşturma bekliyorum.
bulduğumuz tek şey,hayvanlar gibi anıran karşı takım-ki HAYVANLAAAAR! diye de bağırmadılar değil-,hakem düdüğü ve 5 saniye sonrasında 20 ayının altında kalan bir çocuk.ama makismum 5 saniye.
ne oluyor ne bitiyor anlamıyoruz.kimse anlamıyor.
maçın sonuna doğru sahanın kenarında kukır yada goldın cinsi köpeğiyle oyun oynamaya başlayan üniformalı küçük çocuk da olmasa,o "amerikan" futbolu denen şeyin havasından eser olmaycak.
yıllarca kandırılmışız.
bir de götlerini portakal gibi gösteren şey taktıkları pedmiş.
ha bir de kampüste ilk kez yemek yaptım ben.krema soslu mantarlı spagetti yaptım lan.o hazır soslardan değil böyle mantarlı temizledim bildiğin.çok güzel oldu.eline sağlık falan dediler.gurur duydum.bir de cordon bleu.
işte böyle birşeydi bu da.
