12 Şubat 2010 Cuma

Şu küçük,genellikle beyaz ve tonları renklerde olan,bazı cinslerine kaniş de denen köpek cinsi var ya,büyük bir nefret besliyorum hepsine karşı.Bence hayvanlarda,ya da daha spesifik olarak köpeklerde psikolojik rahatsızlık denen şey gerçekse,bunun en büyük kanıtı işte o köpekler.Bu köpek türü genellikle apartmanınızda,her gün otobüse bindiğiniz durağın hemen arkasındaki dairenin penceresinde-balkonunda,yürüyüş yaptığınız yolun üzerindeki bir dükkanın önünde veya çok sık ziyaret ettiğiniz bir yakınınızın evinde olabilir.Demek istediğim,kurtuluş yoktur,sizi gördükleri her zaman gırtlakları parçalanana kadar havlarlar,üzerinize koşup korkutma girişiminde bulunurlar,daha da ileriye gidip ayak bileğinizi ısırmaya kalkabilirler.
Ben bu kadar agresif ve sinir hastası bir tavrı başka hiç bir evcil hayvanda görmedim,çok sevimsizler.Bence bu küçük köpeklerin bu denli fevri davranmasının nedeni,yine küçüklüklerinden geliyor,fiziksel gelişimlerinin zayıflığının verdiği ezikliği insan ırkından çıkarıyorlar,sahipleri onlara bakıp besleyen oldukları için de,streslerini bir yabancı üzerinde atıyorlar.Bir yerde bu tür köpek cinslerinin küçük kalabilmesi için hormon ilaçlarına maruz bırakıldığını okumuştum,bir nevi domates gibi düşünün,durum tam tersi sadece.O ilaçların üzerlerindeki etkisi de olabilir bilmiyorum.

fazla uzatmadan konuyu şöyle keseyim,boyumdan büyük bir köpekle bırak beraber yaşamayı,aynı yatakta bile uyurum amabu bahsettiğim küçük beyaz şeyleri bir tekmede aya yollayasım var.