eski mahalle

Bugün çocukluğumun 5 ve 8 yaş arasını kapsayan dönemini geçirdiğim mahalleye gittim.
uzuun zamandır gitmek,4 sene çok mutlu olarak yaşadığım mahalleyi,ana sınıfı,ilkokul 1 ve 2. sınıfı geçirdiğim okulu görmek istiyordum.
Bugüne denk geldi,mezuniyet provaları için okula gitmiştim.dönüşte de gittim işte herneyse.
böyle mutlulukla üzüntü arası birşeyler hissettim,isim bulamıyorum verecek.
sanki hiçbir şey değişmemişti,apartmanın bahçesindeki bitkilerin yapraklarına kadar hatırlıyordum her şeyi.
gözlerim alt katımızdaki şişman teyzeyi aradı.Ona öyle derdik.baktım belki hala ordadır da çıkar yine avazı çıktığı kadar bağırır,bırakın o çiçekleri allahın belaları diye cıyaklar diye.
okulun bahçesinde yarı heves yarı umutsuzlukla göz gezdirdim.belki o zamanlarki küçük arkadaşlarım hiç büyümemiş ve hala orada oynuyorladır diye ahah.
10 bin liraya sabah akşam dövmeli sakız aldığım markete baktım.rafların içindekiler bile bıraktığım yerdeydi sanki ya.
ilginçti.
O zamanlar hayatımı içine alan,tek başına dışına çıkarsam kaçırılıp organlarımın çalınacağını sandığım büyük,ama aslında küçücük mahalle hiç değişmemiş gibiydi.
şimdiki büyüme olgusu bile beni bu kadar korkuturken,yaşlanma olgusuna alışmak daha da korkunç olacak.