bilmiyorum hepinizin annesi de böyle midir ama. benim annem aşmış durumda. gerçekten.
dünyadaki bütün sorunlara bir yiyecekle, ne bileyim bir meyveyle, bir bakliyatla çözüm getirebileceğini düşünüyor. bu hep böyleydi. az önce solumda duran bir dilim ananas dilimiyle gözgöze geldiğim saniyelerden sorna aklıma geldi. Hayır 21 yaşına girdim ve hala o an gündemimde nasıl bir sorun var ise eğer, yedireceği şeyleri o sorunları gündeme getirerek sunuyor önüme. mesela ananasın nedeni saçlarımın dökülmesini engellemek. Veya sabah bana uzattığı muzun nedeni sinirlerimi dengelemekmiş. Bir de öğretmen edasıyla yaklaşmıyor mu. Örnek falan oluyor bana. Karşımda yiyip ohh her gün bir tane yiyorum çok mutluyum diyor. Tövbe. Can sıkıntısından evde gözüme ilişen dumbell lara sardım biraz oyalanıyım hem yaz geliyor az kas olsun dedim. Orada elinde cevizlerle belirdi. Daha iyi kas olurmuş. Dün yaptığı, içinde bir tek ayakkabılarım eksik olan sebze çorbasından bahsetmek bile istemiyorum. Ankaradayken bir kez sebze çorbasını sevdiğimden bahsetmiştim, AMA İÇİNDE EN FAZLA 3 ÇEŞİT SEBZE VARDI LAN. annem nuhun gemisine çevirmiş çorbayı. Sonra incir efsanesi var. Kadın taşaklarımın derdine düşmüş. Çok fena cidden.
Oh söyledim rahatladım.
Bir de annemin UZMANLAR ÖYLE DİYOR ile başlayan cümleleri var. Ona hiç girmiyim. Daha 10 gün de evdeyim diyim. yeni yazıları bekleyin.
