kör müsün beadam

akşam yemekhanedeki yemek listesinin cazibesine kapılarak,orada yemeye karar verdim,uzun sıralar ve beklemelerden sonra bir masaya arkadaşımla oturup yemeye başladık.
sonra masanın boş sandalyelerine doğru kol kola iki adam geldi.birinde yuvarlak camlı bir güneş gözlüğü vardı.zerrin özzerinkilerden.öyle eğlendim kendi kendime.daha sonra farkettim ki çocuk görme engelliymiş.yanındaki adam da yemekhane görevlilerinden biriymiş.
onu bir masaya oturtup bardağına da su doldurduktan sonra gitti.
çocuğu izlemeye başladım.evet,nasıl olsa görmüyordu.kulağa komik geliyor böyle söyleyince bir an.
ama değildi hiç.
önündeki çatalı bulması,yemeğe götürmesi,ve diğer her şey için tekrar tekrar düşünüyordu.
bir yandan da etrafından gelip geçen insanların tıkırtılarına kulak kesilmiş ne olduğunu anlamaya çalışıyordu.
hareketlerini izlemek garipti.
ne tam anlamıyla üzücü,ne de komikti.sadece farklıydı.

ps:phonetics and articulation sınavı bünyemde yerini aldı.sindirme aşamasındayım